Nog een treetje zwaarder dan Bertolucci komen we bij de Quatsi trilogie van Godfrey Reggio. Het eerste deel, Koyaanisqatsi is alweer uit 1982. Een behoorlijk indrukwekkende film. De muziek erbij, van Philip Glass, past zo onwaarschijnlijk goed bij de beelden.
Ik heb de film in 1988 in een sessie gekeken in de bioscoop met deel 2: Powaqqatsi. De films zijn echter dusdanig indrukwekkend, zeker op het grote doek, dat dit nauwelijks mogelijk bleek. Powaqqatsi heb ik niet meer op 100% kunnen kijken omdat deel 1 al zoveel indrukken had gemaakt, dat ik er gewoon te moe voor was.
Het zijn documentaire-achtige films zonder tekst, met alleen beelden met een moralistische bodem, die de complexe relatie tussen mens en natuur en de groeiende tegenstellingen laat zien, "life in turmoil".
Ken je de films niet, kijk dan zeker Koyaanisqatsi een keertje en pak gelijk de soundtrack mee. De soundtrack van Powaqqatsi is ook erg goed, de film iets minder dan deel 1.
de titelmuziek uit "Koyaanisqatsi: Life out of Balance":
Als ik de zware stemmen "Koyaanisqatsi" hoor zingen, dan zie ik acuut de beelden erbij. Vanaf CD op de stereo met de subwoofer juiste getuned, hakt het er stevig in.